Martin Luther King Jr. ve James Baldwin'in Karmaşık İlişkisi

Martin Luther King Jr. ve James Baldwin 1950'lerin ve 60'ların en önemli yazarlarından, düşünürlerinden ve isyancılarından ikisiydiler ve şimdi haklı olarak medeni haklar ikonları, kendi hayatları boyunca nadiren aldıkları övgünün alıcıları olarak kabul ediliyorlar.

Tarihin, kahramanların yolculuklarını basitleştirmenin ve pürüzlü kenarları yumuşatmanın bir yolu olduğundan, medeni haklar liderlerinin tam hikayeleri nadiren anlatılır. Gerçekte, farklı liderlerin farklı yaklaşımları ve bazen de King ve Baldwin'de olduğu gibi temel inançları vardı. Oradaydı karşılıklı hayranlık ikisi arasında, ancak Baldwin'in yazılarında ve röportajlarında büyük ölçüde belgelenen temel sürtüşmeler de vardı.

Baldwin, King'in bir vaaz verdiğini ilk gördüğünde huşu içindeydi

Baldwin, King ile ilk kez 1957'de, Derin Güney turunun Atlanta durağında tanıştı. başarıyla tamamlanmasının üzerinden bir yıl geçti. Montgomery Otobüs Boykotu Bu, Yargıtay'ın toplu taşımayı en azından teorik olarak ayırma kararına yol açtı.

Baldwin, King'in bir vaaz verdiğini gördü ve yalnızca hitabet yeteneklerine değil, aynı zamanda arkasındaki inançlara da hayran kaldı. Kral'da beyaz saldırganlığına karşı koyabilen ve hem cemaatindekilere hem de daha geniş Siyah topluluğa inanç uyandırabilen olağanüstü bir lider gördü. 1960 yılında Harper'ın dergisi Baldwin'den King'in bir profilini yazmasını istedi ve bunu yapmadan önce bir toplantı talep etmek için ona yazdı .

Baldwin, 'Çalışmanızın etkisi ve neredeyse gerçekten de varlığınız diyebilirim ki, bildiğiniz gibi Montgomery'nin sınırlarının çok ötesine yayıldı.' yazdı mektupta. “Örneğin burada, Tallahassee'de hissedilebilir. Tüm dünyada ama özellikle burada, bu son derece sıkıntılı ülkede, sizin için Tanrı'ya şükreden milyonlarca kişiden biriyim.'

Baldwin'in makalesi King'in çalışmalarını övdü

1961'de yayınlanan hikaye, King'in retorik şaheserini, doğru temel inançlarını ve çalışmalarının milyonlarca insan üzerinde açıkça yarattığı etkiyi iltifat ediyordu. Baldwin, 'Zenci kilisesi, zenci yaşamında her zaman oynadığı rolü oynuyordu, ancak yeni bir güç kazanmıştı.' yazdı .

Kurumsal şiddet ve ırkçılık tehlikesi sıkıntılı ve bitkin Baldwin 1957'de Güney'e yaptığı ziyarette o kadar çok ki döndükten sonra neredeyse bir hafta boyunca yere yığıldı. İçin Harper'ın Baldwin Güney'e döndü ve devam eden şiddet ve ırkçılık karşısında King'in yaklaşımına ilişkin daha geniş Siyah topluluktaki şüpheciliğin - 'bu bağnazlığın bir hastalık olduğunu ve bu hastalığın en büyük kurbanının bağnazın amacı değil, kendini bağnaz' gibi bir kez kulak misafiri oldu King bir cemaatçiye söyle - satın almayı kaybetmeye başladı.

Baldwin, 'Daha önce hiç olmadığı kadar kuşatılmıştı ve yalnızca beyaz Güney'deki düşmanları tarafından değil,' dedi. yazdı içinde Harper'ın adet. 'Üç yıl önce, onu gerçekten eleştiren çok fazla insanla karşılaşmamıştım -şimdi Zencilerden bahsediyorum-. Ama şimdi onu eleştiren çok daha fazla insan vardı, buruk, hayal kırıklığına uğramış ve şüpheciydi.”

O şöyle özetledi : 'King, zenci dünyasında olağanüstü bir etki yarattı ... ve şimdi son derece karmaşık bir çapraz ateşin merkezinde.'

Kral sonunda geri yazdı makale yayınlandıktan sonra Baldwin'in ilk talebine Baldwin'e, Baldwin'in “sivil haklar mücadelesinde bir lider olarak karşı karşıya olduğum ikilemi” anladığını görmekten memnun olduğunu söylediğini söyledi.

1960'ların başında aralarındaki uçurum büyüdü.

Baldwin'in edebi yıldızı büyüdükçe, hem aktivist çevrelerde hem de ulusal medyadaki ünü de arttı. Hikayeler yazmak ve yardım etmek için Güney zamanına gitti. sivil haklar Hareketi hareketler büyük bir seçmen sürüşü gibi 1963'te Selma'da. Baldwin, King ile aynı çevrelerin bazılarında yer aldı, ancak aynı zamanda daha sempatik ve bazen daha doğrudan ve çatışmacı bir eylemi savunan Siyah aktivistlerle aynı hizadaydı.

eğer kral ve Malcolm X Sivil haklar hareketinin iki kamusal kutbunu temsil eden Baldwin, bağnazlara ve KKK bağlantılı teröristlere karşı daha az sabır ve Hıristiyan sevgisiyle ortada bir yerdeydi.

1963 yılında Baldwin, Bir Sonraki Ateş , beyaz Amerika'nın aşırı ırkçılığından duyduğu hayal kırıklığının altını çizen ve Kilise tarafından öğretilen bir beyaz üstünlüğünü içselleştirmesi olarak gördüğü şeyi reddeden bir makale ve mektup koleksiyonu. Baldwin, babası bir papaz olduğu için kilisede büyümüştü ve erken yetişkinlik yıllarını, onun derslerinden ve pasifliğinden bıkmadan önce organize din içinde çalışarak geçirmişti.

Büyüdüğü kuzey kilisesi ile insanları yatıştırma ve aynı zamanda onları ırkçılığın gerçeklerini kafa kafaya kabul etmeye zorlama yeteneği nedeniyle hayran olduğu King'in önderlik ettiği güney kilisesi arasındaki farkları biliyordu. Yine de, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki sistemik ırkçılığa karşı çok daha çatışmacı ve mücadeleci bir duruş sergileyen Siyah Müslüman örgüt İslam Milleti hakkında daha fazla şey öğrenmeye başlamıştı.

Bu noktada siyasi bir ünlü olarak Baldwin, Elijah Muhammed , örgütün kurucusu. O bunu düşünmedim İslam Milleti'nin daha nefret dolu öğretileri ve vaatleri çözümdü, ancak özellikle ırkçılığın şiddetli ama daha incelikli olduğu Kuzey şehirlerindeki Siyah insanlar için neden çekici olduklarını anladı.

Baldwin 1963'te Güney'i gezerek, şiddetsizliğin önemini savunan, ancak beyaz Amerika'nın ırkçılığını King'in olağan söylemine tam olarak uymayan şekillerde kınayan konferanslar ve konuşmalar verdi.

Yazar, pek çok sivil hak liderinin LGBTQ özgürlüğüne önem vermediği bir zamanda gey idi, en azından saflarında gey liderlerin bulunmasının yarattığı kamusal risk konusunda rahat oldukları noktaya kadar. Bayard Rustin , erken bir sivil haklar lideri ve gey adam, yıllar sonra yazdı King'in ortakları - kendi istekleriyle hareket ederek - ondan hareketin iç çevrelerinden uzaklaşmasını istedi.

Bu rahatsızlık, ne Rustin'in ne de Baldwin'in toplantıda konuşmalarının istenmemesinin nedenlerinden biriydi. 1963 Mart'ı Washington'da King'in ölümsüzlüğüyle sonuçlanan 'Bir Hayalim Var' konuşması . King'in ayrıca Baldwin'in mitingde konuşamayacak kadar “ilham verici”ydi Malcolm X'in 'Washington'daki Farce' dediği.

Baldwin, King'in cenazesinde ağlamadı çünkü ağlarsa 'duramayacağından' korkuyordu.

Yine de Baldwin ve King'in yolları 1960'lar boyunca kesişti; Örneğin, Baldwin, beş günlük 50 millik yürüyüşe katıldı olaylarından sonra, 1965 Mart ayı sonlarında Selma'dan Montgomery'ye kanlı pazar hareketi harekete geçirdi ve Başkan'ı kazandı lyndon johnson protestoculara destek. King, şüphesiz Baldwin'in onu inkar etmeyeceği o noktaya kadarki başarılar için büyük bir itibara sahipti.

bu Malcolm X'e suikast aynı yıl hem bir canlanma anı hem de düşük bir nokta olarak hizmet etti. Baldwin, 1965'te tarihi bir televizyon yayınında William F. Buckley'i tartıştı, ama aynı zamanda denizaşırı ülkelerde de zaman geçirdi, Türkiye dahil 1961'den başlayarak on yıl boyunca ara sıra ziyaret ettiği ve yaşadığı yer.

Baldwin Los Angeles'ta Malcolm X'in hayatını anlatan bir senaryo yazıyordu. King'in öldürüldüğü haberi . King'i o yılın başlarında New York'taki Carnegie Hall'da Yoksul Halk Kampanyasının ortasında görmüştü. Bu durum için yeni bir takım elbise aldı ve King'in Atlanta'daki cenazesinde tekrar giydi.

Cenazede Baldwin sabırlı olmaya çalıştı. 'Martin için ağlamak istemedim, gözyaşları boşuna görünüyordu' daha sonra yazdı . 'Ayrıca korkmuş da olabilirim ve ağlamaya başlarsam duramayacağımdan tek ben olamam.'

bu suikast Baldwin'in birçok beyaz Amerikalının soğukluğuna dair uzun süredir devam eden inançlarını bir kez daha doğruladı. Birçoğunun sivil haklar hareketini bir siyasi sermaye kaynağı olarak gördüğünü, diğerlerinin ise King'in ölümünü bir rahatlama olarak gördüğünü ileri sürdü.

O yılın ilerleyen saatlerinde bir röportajda “Martin Luther King'in ölümünün Washington'daki bu insanlardan herhangi biri için çok şey ifade ettiğini düşünmüyorum” dedi. Esquire . 'Olanları hiç anladıklarını sanmıyorum. Gibi insanlar Vali Wallace ve Bay Maddox kesinlikle yok. olsaydı çok şüphelenirdim Ronald Reagan yapmak. Ve tabii ki sorun burada yatıyor...'

Aynı zamanda, King'in inandıklarının çoğunu ihlal eden, hatta biraz daha agresif olan sonraki günlerinde bile, medeni haklar savaşında yeni bir çağ başlattı.

Baldwin, 'Bu ülkedeki siyahlar için savaş ilan ettiğiniz anlamına gelir' söz konusu . 'Savaş ilan ettin. Bizi katletmeye, toplama kamplarına koymaya niyetli olduğunuzu.'